کد مطلب:47765
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:5
در قرآن، دربارة آفرينش آسمانها و زمين چه مطالبي آمده است؟
خداوند دانا و توانا ميفرمايد: ]خداوند[ آسمانها و زمين و آنچه كه ميان اين دو است را در شش روز آفريد (فرقان، 59) منظور از روز در آيه مذكور، روز به معناي 24 ساعت نيست بلكه منظور شش دوره ميباشد، خواه اين دوران كوتاه يا طولاني باشد. آسمان و زمين از نيستي خلق نشدهاند، بلكه از چيز ديگري خلق شدهاند كه آن چيز قبلاً وجود داشته و آن مادهاي بوده كه اجزايش شبيه يكديگر بوده و خداوند اين ماده پراكنده را جزء جزء كرده و اجزأ آن را از يكديگر جدا ساخته است و از قسمتي از آن ماده و اجزأ متراكم در دورهاي از زمان آسمان را و در دورهاي از زمان زمين را ساخت.(ر.ك: تفسير نمونه، آيتالله مكارم شيرازي و ديگران، ج 15، ص 135 ـ 136، دارالكتب الاسلامية.)
دورانهاي شش گانه آفرينش احتمالاً به ترتيب ذيل بوده است:
1. دورهاي كه همه جهان به صورت تودة گازي شكلي بود كه با گردش به دور خود از هم جدا گرديد و كرات را تشكيل داد.
2. اين كرات به تدريج به صورت تودة مذاب و نوراني و يا سرد و قابل سكونت درآمدند.
3. در دوره ديگر منظومه شمسي تشكيل يافت و زمين از خورشيد جدا شد.
4. در دوره ديگر زمين سرد و آماده حيات گرديد.
5. سپس گياهان و درختان، در زمين آشكار شدند.
6. سرانجام حيوانات و انسان در روي زمين ظاهر گشتند.(ر.ك: همان، ج 6، ص 200، دارالكتب الاسلامية.)
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.